Trek door los glaciares - Reisverslag uit El Calafate, Argentinië van Birgit Wezelenburg - WaarBenJij.nu Trek door los glaciares - Reisverslag uit El Calafate, Argentinië van Birgit Wezelenburg - WaarBenJij.nu

Trek door los glaciares

Door: Birgit

Blijf op de hoogte en volg Birgit

04 Februari 2013 | Argentinië, El Calafate

Donderdag 31-01-2013
Vannacht heerlijk geslapen, moest er alleen rond 500 uit om naar het toilet te gaan, uiteraard slaapdronken het bidet bedienen. Ik was verder rond 700 wakker, en de wind huilt weer. Kortom deze waait hard. ben benieuwd welke tochten we gaan doen. In ieder geval vandaag een rustige start. Ook een keer erg fijn na een busdag. Ik moet zeggen na het dagje bussen voelen mijn handen erg droog. Vanochtend onder de douche gestaan, ik moet zeggen. De straal was erg mager voor de douche. Maar het is toch gelukt om mijn haren te wassen en weer wat schoner te worden alvorens ik begin aan de trek. De lucht is in ieder geval blauw, en de zon schijnt we zullen zien wat komen gaat. Het ontbijt was gewoon een huttenomtbijt. Dit houdt in brood met boter en zoetigheid, en wat thee of koffie. Nu hadden wij geluk er was wat bruin brood bij en er waren croissantjes, niet zo knapperig als in Frankrijk, maar goed het is een traktatie. Gelukkig had iemand kaas meegenomen, waardoor het ontbijt niet alleen maar zoetigheid bevatte. Ook had ik nog een appel, dus de vitaminen zijn weer enigszins binnen. Mijn kamergenoot is niet helemaal lekker.. Ik breng haar zodirect ontbijt op bed. Ben benieuwd of de paarden geregeld kunnen worden, anders moeten we onze rugzakken oppakken voor het eten, en het Minimale meenemen. Dit is nog even spannend. Uiteindelijk bleken de paarden het park niet in te kunnen, dit betekend dat de rugzakken zo licht mogelijk moeten zijn, zodat er extra eten meegenomen kan worden. Ik heb nog een kilo weten te minderen. Het plan is dan als volgt dat we drie dagen boven blijven en er twee op een gegeven moment, morgen rekruteren naar beneden gaan om eten te halen. Dat is het plan. Eindelijk was al het eten en de lunch verdeeld en konden we op pad gaan. Het weer begon met een zon en wolken, naarmate we glacier grande en glacier torres naderde werd het weer minder en de wind heftiger. D tocht van vandaag liep door bossen die groeien op een zandachtige grond. Of te wel er is veel stof. Op een gegeven moment zag ik alleen Maar rots en steen tussen de bomen. Toch bijzonder dat ze toch blijven groeien. de route liep langs de rio fitz Roy. Het waaide zo hard dat het water van de rivier read opgeblazen en als regen neer voelde komen. Na een weg door bos en een beetje morenen, doemde ineens camping de agnostini op. Hier staat een merkwaardige bord, waarop staat take your trash out. De vertaling klopte niet helemaal, maar was wel grappig. Vandaag ging het lopen als een speer. Bij de lunch heb ik zelfs nog even een bouldertje gedaan. Er stond namelijk een groot rotsblok op het grasveldje waar we lunchte. Op de camping eerst de tenten opgezet en thee gedronken, daarna hebben we nog een ommetje gemaakt naar mirrador maertis of zo. Deze route liep door de morenen, dus over stenen en door gruis heen om lago torre heen. De wind was onze grootste vijand, deze blies zo hard dat we ons letterlijk schrap moesten zetten om niet weggewaaid te worden. Uiteindelijk is het gelukt om het meer te ronden. Hiervandaan hadden we een prachtig uitzicht op glacier grande en glacier torre. De een was helemaal bedekt met gruis en stof, en zag eruit als rots, maar is een gletsjer, en de ander was nog wit. Ze blijven machtig mooi. Daarna weer terug, en de regen begon wat van zich te laten voelen. Eenmaal terug op de camping, was mijn rits van mijn tent niet goed meer dicht te krijgen. Uiteindelijk is het enigszins gelukt. maar dit betekend dat ik via de achterdeur mijn tent in moet, en voor de volgende trek even een andere tent moet kopen. Ik vertrouw de mijne niet meer in de omstandigheden die we daar mogelijk krijgen. Dus over een paar dagen ga ik shoppen in buitensportzaken. Een favoriete bezigheid. Wat be ik blij met mijn plastic kaartje. Nou ja, voor de komende nachten is het opgelost. D tent kan niet zo strak gespannen worden, en het is even improviseren, maar ik ben droog. De camping is wat zanderig, een grote zandbak en met de wind is alles stoffig geworden, ook niet bevorderlijk voor de ritsen. Het eten bereiden gebeurde ditmaal buiten, en voor het eerst was een ieder dik ingepakt, vanwege de kou. Vanavond aten we pasta met tomatensaus, tonijn en paddestoelen. Een zeer goede maaltijd. Als toet hadden we een overheerlijk bencodrankje. We zitten naast een rivier, dit betekend dat de afwas gewoon werd eraan met koud water. De bakjes en de kookboek waren trouwens na het eten een kleurrijk geheel. Eigenlijk best komisch. Tja vanwege de omstandigheden kruipen we eerder de tent in en morgen is het 730 ontbijt zodat 2 mensen op tijd terug kunnen om extra eten te halen. Kortom in deze tocht is enige flexibiliteit wel handig, de plannen kunnen continu veranderen. Ik wacht rustig af, en bemoei mij niet overal mee. Dit is ook wel fijn. Eigenlijk best leuk zo omgaan met de omstandigheden en het materiaal. Nou zo heb ik weer genoeg geschreven. Ik ga nu slapen en zie wat morgen weer brengt. Er is in ieder geval geen moment om mij te vervelen. Vandaag heb ik verder ook weer genoten van de prachtige uitzichten die zich aandienden. Fitz Roy waakte over ons gedurende de tocht, maar hulde zich alleen in een deken van wolken. Dit geeft ook prachtige effecten. Morgen weer een nieuwe dag.

Vrijdag 01-02-2013
Vannacht slecht geslapen, de wind waaide hard, en ik dacht dat de tent kapot zou gaan. Daarnaast regende het ook. Verder had ik het veelal te warm en lag ik te zweten in mijn slaapzak. Vanochtend werd ik een beetje slaperig wakker, en was het best fris bij het ontbijt. 2 van de groep gingen terug naar el chaten om de rest van het eten te halen. Na het ontbijt, wat niet zoveel was, een klein bordje havervlokken met vijgen voor mij. Dit was eigenlijk onvoldoende. Maar goed we moesten het doen met wat we bij ons hadden. Dus liet ik het bij dit bordje. Vervolgens moesten er wat items van de 2 die het eten gingen halen onderverdeeld worden in de groep. Het was even zoeken voor mij hoe ik mijn rugzak in moest pakken. Hulp kwam of iemand nog iets moest hebben, dat sla ik dan niet af. Eindelijk onderweg de zon scheen aan de hemel. D trek van vandaag ging eerst door het bos, waar we verblijd werden door zo n u en dan vogelgezang. Het pad was glooiend. Maar ontzettend mooi. Het bos was erg groen met een stoffige bodem. Het neusje van de zalm kwam toen we een zwarte specht met rode kop zagen kloppen in een boom. Deze bleef gewoon zitten terwijl met zijn allen ernaar keken. Zo bijzonder. Ook zagen we onderweg een condor zweven. Uiteindelijk lieten we het bos achter ins en liepen we langs prachtige meren met uitzicht op fitz Roy. Hij liet zich goed zien. Dt allemaal terwijl de zon scheen. We liepen langs drie meren, alvorens weer in het bos te duiken en ineens op de camping te staan. Elke keer onderweg weer mij verbazend over al het moois wat ik zag. Ik bleef plaatjes schieten het ene beeld leek nog mooier dan het andere. Wat opviel dat er vandaag bijna geen wind was. Eenmaal op de camping heb ik eerst mijn tent met mijn tentmaat grepareerd, deze reparatie bestaat uit de de ritsen zo hoog mogelijk dicht krijgen, en daarna aan de binnenkantvastplakken met ducktape. Echt lang leve de ducktape. Ik moet dus door de achterdeur, tot kattenluik gedoopt de tent in. Dit houdt het wel tot na mijn vakantie, dan is het op zoek naar mogelijk een andere tent. eel ga ik checken of het nog de moeite waard is om hem te laten repareren. hierna lunchte we met volkoren crackers worst, kaas en jam. Voor mij voorlopig zo min mogelijk zoetigheid. dit betekende crackers met kaas en droge crackers. Ik voel het gelijk aan Mijn tanden. Mijn gebit is wat gevoelig, maar de beelden die ik zie, en een paar keer extra poEtsen maakt een hoop goed. Na de overheerlijke lunch gingen we naar het uitzichtpunt zo'n 500 m stijgen over een steil soort pad met stenen zigzaggend omhoog naar de morenen. Vanaf hier was de fitz Roy super te zien. Gewoon adembenemend, aan de voet lag lago los tres met uitzicht op glacier los tres. Ik werd er gewoon stil van. Na hier even van genoten te hebben liep ik met een aanal anderen door naar een ander uitzichtpunt. Her doemde een tweede meer lago sucia met uitzicht op glacier rio blanco op. Hier zagen we 2 condors zweven en ontdekten we waar ze hun nest hadden. Zo vlakbij de fitz Roy zo majestueus, en machtig zoals hij daar staat. Hierna was het afdalen naar beneden. Deze tocht werd vergezeld met prachtige uitzichten over de vallei e n op ee nadere gletsjer in de verte. Gewoon super mooi. Nog lager kieperen door de camping die allen bedoeld is voor klimmers. Er was een hut en een aparte overdekte kookplek. Eenmaal beneden belandde ik even op het verkeerde deel van de maling en was ik even de weg kwijt en ko ik mijn tent niet vinden. Een laagje hoger geklommen en toen vond ik hem weer.hierna weer thee gedronken en zo lang als de zon er was heb ik genoten van de zon erin gelegen en gekeken nar fitz Roy. Ik zag de wolken op de berg komen en aan, alsof daar een eigen microklimaat heerst. daarna was het kokkerellen. Op het menu stond rijst met gedroogde tofu, gedroogde stukjes banaan, satésaus en blanke rozijnen. Tot onze verrassing was er eerder een mannetje langs gekomen die broodjes en bier verkocht. Het bier werd gretig afgenomen, en 3 broodjes werden er door onze tochtleidster aangeschaft. Dit was een extraatje bij het diner. Voor mij een paar stukjes brood erbij, en ipv bier benco met heet water. Daarna ben ik een klein stukje gaan wandelen en na mijn terugkomst eb ik gekeken hoe langzaam de zon verdween en de hemel in vuur en vlam deed zetten. Ik bleef paatjes schieten. Ik heb ook even genoten van het licht op en rond fitz Roy. Het schijnt morgenochtend kraakhelder te zijn en bij zonsopkomst of vlak daarvoor word fitz Roy in vuur en vlam gezet. De camping is erg druk. Mogelijk gaan velen vroeg omhoog om dit spektakel vanaf het uitzichtpunt waar te nemen. Dit doe ik niet. Wel ga ik vroeg mijn bed uit om dit te zien. Daarnaast is er helder weer voorspeld, kortom de moeite waard om vroeg voor uit de veren te gaan. We boffen tot nu toe trouwens met het weer. Onderweg glimlach ik regelmatig omdat het zo mooi is, ik wil gewoon alles in mij opnemen in elke cel van mijn lijf. Ik ervaar het als zeer bijzonder. Eigenlijk is dat met geen en te beschrijven. Benieuwd wat er morgen komt. Nu eerst lekker slapen. De wekker staat om 530.

Zaterdag 02-02-2013
Vandaag was ik vroeg uit de veren. Ik had alleen onrustig geslapen. Ik wilde niets missen van het schouwspel. Ik heb buiten gemediteerd met uitzicht op de fitzroy. Het duurde even voordat het schouwspel begon. Het was lichtelijk bewolkt. Uiteindelijk begonnen de wolken rood te kleuren en werden steeds roder. Het schouwspel werd ingeleid door 2 caracara's die elkaar de liefde probeerden te tonen. Een machtig geluid. vlak voor de zon opkwam zag je de fitz Roy van top tot halverwege langzaam rood oplichten. Een machtig schouwspel. ik ben blij dat ik dit meegemaakt heb. Daarna heerlijk ontbeten met havermout, water, vijgen en wat energymix. Ik had nu heel wat meer pap en deze liet ik weken. Dit vulde goed. daarna ging het ritme van de dag verder, tent en rugzak inpakken en klaarmaken voor vertrek. Eindelijk waren wij niet als laatsten klaar. Ook wel fijn. O het moment dat iedereen klaar was gingen we op pad. Eindelijk weg uit de zandbak, werkelijk alles is onder het zand of licht gruis. Ik leek soms wel een mijnwerker. In het begin was het even zoeken naar de start van ons pad. De trek voerde vandaag over een alpienachtige pad. We liepen door een rivierbedding over blokken heen en moesten echt de steenmannetjes volgen om onze weg te vinden. Dit was gewoon leuk om te doen. Ook het zoeken naar een oversteek over een rivier. Dit wd uiteindelijk wat klimmen en klauteren over stenen. Intussen hadden we uitkijk op een prachtige gletsjer, glacier fitz roy este o piedras blancas, en we staken de rivier die uit het gletsjermeer lago pikdraad blancas. Daarna ging het pad weer verder. We klauterden zo een beetje langs de rivier oreer de blokken en wat stenen. Op een gegeven moment voerde ons pad het bos in. Dit bos voelt als een oeroud bos, waar de bomen dood mogen gaan, en waar ze de omgevallen bomen gewoon laten liggen. Ik krijg er gewoon respect voor. Het is echt prachtig. Je ziet zelfs resten van spechten die hard gewerkt hebben in oude bomen. Onderwijl hoor je zo nu en dan het gekletter van water en gezang van vogels. Het bos liep langs mooie rotsen die erg klimbaar eruitzagen Aan de ene kant. De rots was rood gekleurd. En aan de andere kant werd je verblijd door een uitzicht op een gletsjer en een prachtige vallei waar de rivier rio electrico behoorlijk hard door stroomt. tijdens deze wandeling werden we even stilgezet om een hek te overbruggen. Tegen een uur of een gingen we lunchen crackers met kaas, jam of worst. Voor mij waren het droge crackers of crackers met kaas. Ik merk dat mijn tanden erg gevoelig zijn de laatste dagen, en een mindering in zoetigheid helpt enorm. Ik heb het vermoeden dat dit een gebrek is aan vers fruit en groentes, heb het nu opgelost door extra tandpasta over mijn tanden te smeren en dit te laten zitten. Dit helpt de gevoeligheid op dit moment te verminderen als ik gegeten heb. Daarnaast heb ik genoeg afleiding met het prachtige schouwspel om mij heen. Dit pad ging zo nog even door totdat we een hut zagen. Dit bleek ons volgende kamp te zijn, piedra del fraile. In het hutje konden we heerlijk eten en drinken. Ik heb hier genoten van een bordje groentesoep. Waar je naar kunt verlangen op zo'n trek. Dit was echt subliem, helemaal vers gemaakt. Na deze thee en eet pauze. Was het tent opzetten en inruimen, en ben ik met een aantal een extra triple gaan maken naar de marconigletsjer. Deze tocht liepen we in eerste instantie te dicht bij het meer, lago electrico waardoor we uiteindelijk niet meer verder konden. Of te wel het was niet meer veilig om verder te gaan. We zijn weer een stukje terug gelopen en hebben een pad door een kloof gezien. Deze bracht ons helemaal naar het einde van het meer, waar we een prachtig uitzicht hadden. Nu konden we de fitzroy ook van de andere kant zien. De gletsjer was weer prachtig om te zien. Ik kan daar uren van genieten en uren zitten, maar helaas moesten we al vrij snel weer terug in verband met de tijd. Weer terug door de prachtige kloof, waar we al wandelend over een soort pad en een beetje moesten klauteren doorheen kwamen. Daarna kwamen we weer op een immense grote vlakte. Krom het was vandaag weer een mooie dag. het was vandaag kouder dan andere dagen, het was namelijk voor het eerstdaags ik mijn windstopper droeg onder het lopen. In het bos werd dit uiteindelijk korte mouwen, en bij de laatste trip bleef het jasje aan. Ook toen kon het goed waaien, en werd ik soms bijna omver gewaaid. Op de camping zelf is het nu rustig en hebben we maar een paar andere gasten. Vanavond hebben we eigenlijk best lekker gegeten. Aardappelpuree, met groentesaus, tomatenpuree,vis, en olijven. As toe hadden we een soort bosbessengelei met kruimeltjes als versiersel, een instantmaaltijd, en een pakje chocomousse, en een soort taart. de eerste 2 waren goed te eten, en de laatste werd een experiment waarbij het taartmengsel en de topping samen zijn gevoegd to een dik mengsel, wat naar warme taartmengsel amandel en chocola smaakte. Dit mengsel laten we verharden en gaan we kijken hoe he tuin het ontbijt smaakt. In ieder geval best een goede maaltijd vergeleken met het eten war we eerder op tocht hadden. Morgen avond eten we als afsluiting in de hut. We blijven hier namelijk nog een dagje staan. Dus geen tent inpakken. We gaan een trek maken waarbij we zo'n 1200m stijgen met lichte rugzak. Deze ligt al klaar. Na het eten hebben we nog nageborrld in de hut. Trouwens het koken voor 11 man is een kunst, er zijn er velen die zich ermee willen bemoeien. Ik heb dan de neiging om mijzelf terug te trekken en het aan anderen over te laten. Ik vind het trouwens wel grappig om bepaalde mindere eigenschappen baan mijzelf bij anderen te herkennen. Voor mij betekend dit dat ik die mindere eigenschappen níet mijn leven laat beheersen, maar ze weet mee te nemen en voor een andere reactie op eenzelfde situatie kikieswet gaan mijn gedachten behoorlijk te keer tijdens het lopen. Als ik het merk stop ik even en kijk ik rond en luister ik naar de omgeving. Zo hoor ik mooie dingen. Trouwens vandaag ook een condor gezien. Verder zie ik hoeveel energie het kost als je continu met anderen bezig bent en jezelf op zij zet, heerlijk dat de minder sterk aan het worden is. Ook het continu om bevestiging vragen, hoe je dan eigenlijk onzekerheid verbergt. Ik merk dat ik dat niet meet nodig heb, en eigenlijk een beetje stil ben. Ik ben iet continu met van alles en nog wat bezig. Eigenlijk een eyeopener om te zien wat een energie daar in zit, of geen rust in mijn lijf te hebben en altijd maar bezig te zijn. Hoe vermoeiend dat kan zijn. Ook dat hoeft voor mij niet. Ook zie ik wat voor effect het heeft als iemand continu tegen zijn partner zegt pas op doe niet zo eng. Eigenlijk projecteerde zij haar eigen angst. Of het altijd beter weten. Ik kan nu tegen ze allemaal zeggen dank je wel dat ik deze eigenschappen heb mogen erkennen, en ik kies nu een ander antwoord dan ik gedaan had. Ik merk dat ik mij gewoon rustig in de groep beweeg, en als er ergens een discussie over is, en er zijn genoeg mensen die een m enting erover hebben. Merk ik at ik het aan anderen overlaat en rustig afwacht wat het resultaat is. Ook leer ik nu in te zien hoe vermoeiend het is om alles onder controle te willen houden. Ook dit hoeft niet meer, wat houd ik eigenlijk veel energie over om te genieten. Ook laat ik mij niet opdagen wn. Geniet ik heerlijk achterin de club, ik hoef niet te jagen En kijk heerlijk om mij heen. zo fijn. Wat een ontdekkingen allemaal. Als ik merk dat iets geregeld wordt laat ik het aan anderen over. Ik hoef mij niet meer zo met alles te bemoeien en alles elf in de hand te hebben. Ik laat mij verrassen en ben nieuwschierig naar wat komen gaat. nu ga ik weer slapen en morgen om 830 ontbijt, en 1000 lopen voor wie wil. Onze reisleidster heeft haar pols een beetje gekneusd bij een val, ik hoop dat ze er morgen minder last van heeft. Zo merk ik ook de waarde van rustig aan doen en bewust lopen, en wat rust in mijn lijf te hebben. Morgen weer een dag ben benieuwd at deze brengt.

Zondag 03-02-2013
Vandaag was ik vroeg wakker maar bleef heerlijk liggen. Buiten regende het behoorlijk. Vannacht had het ook weer goed gewaaid. In ieder geval was het echt patagonisch weer. Vanochtend hadden we een heerlijk ontbijt pap met benco notenmix en mijn laatste vijgen. Men hoef ik maar 2 uur te lopen dus dat scheelt. Een taxi komt ons ophalen bij een brug, en vandaar gaan we terug naar el chaten, om de bus naar calafate te halen. In calafate overnachten we, en vertrekken we dinsdag richting puerto Natales. Nu verder over vandaag. Na het ontbijt gingen we met een groep van 5 de berg op om 1200m te stijgen. Het regende en het waaide behoorlijk, dus voor het eerst regenpakken aan. Uiteindelijk na een paar meter stijgen kregen we de indruk dat het slecht weer ou blijven en hebben we de tocht afgebroken. We zijn teruggekeerd en hebben heerlijk koffie en thee klaargemaakt. Daarna besloten we boswandeling te maken. Het bos hier is oud en het enige wat door mensen is aangelegd is het pad, voor de rest doet de natuur zijn werk. Dit houdt i n datomgevallen bomen niet worden weggehaald en gewoon blijven liggen. Zo na en met de regen was het zo Mooi, je zag de blaadjes glinsteren, de rivier stroomde hard, en buiten het bos waaide het erg hard. Dit is typisch patagonisch weer. Al lopende werd het steeds warmer en regende het niet. Ik kreeg zowaar ontzag voor het bos hij piepte en kraakte zo nu en dan. De vogels kon ik moeilijk spotten. Ook de bergen en rots om mij heen, ik voelde mij klein en nietig bij dit immense natuur fenomeen. Ik werd er spontaan weer stil van. We liepen naar een hotel langs de weg, op ongeveer 2 1/2 uur lopen van de camping vandaan. Onderweg ervoer ik opnieuw de weidsheid en grootsheid voor de natuur. Uiteindelijk begon de zon zelfs te schijnen. We liepen naheft bos door een rivierbedding waarbij het gevoel van weidsheid werd versterkt. Ik weet niet hoe ik het anders moet beschrijven. Ook bizar dat je wegloopt in regenkleding en eindigt in korte mouw. Maar Goed na de rivierbedding was het via de weg een klein stuk naar het hotel lopen. Hier hebben we koffie en thee gedronken. Dit leek een schattige Engelse cottage met een mooi stuk gras zelfs gemaaid. Dit is best gek als veel daarbuiten best dor is. Daarna liepenwe dezelfde route terug, weer ervoer ik het ontzag voor fe natuur, alleen merkte ik dat ik moe aan het worden was. Maar ja ik moet verder, dus al genietend ben ik gewoon doorgelopen en kreeg met elkestap meer respect voor mijn omgeving, het woeste water, o ja de wind waaide zo hard dat de regen horizontaal gestuwd werd. Eenmaal op de camping heerlijk colaatje gedronkenen even gerelaxted. Daarna ben ik naar het uitzichtpunt bij de camping gelopen en heb ik een mooie plek gevonden, waar ik de wind kon voelen. Deze is zo sterk dat je je huid naar achteren getrokken voelt worden. Ook worden mijn handen en lippen gewoon. Droog geblazen door de wind. Vanaf hier keek ik naar een immense gletsjer, de marconi gLEtsjer. Ik zag de wind het water gewoon omhoogblazen uit de rivier. Wateren geweld, zo machtig. Dit was echt super om te voelen hoe krachtig die was. Na deze ervaring was het etenstijd. Als afsluiting aten we in de hut. Ik had een soort pannenkoeken gevuld met groenten en perziken toe. Vooraf kaas met brood. Ik had gewoon zo'n trek. Inieder geval had ik eindelijk weer groenten. Kortom ik heb zitten smullen. Na het eten was ik vrij snel in bed mijn dagboek aan het bijwerken. Helaas was er wat water door het grondzeil heen gekropen. De schade biel mee. Mijn matje is een beetje aan de onderkant nat en mijn slaapzak een beetje. Maar in de slaapzak is het droog. Kortom ik denk dat ik een nieuwe tent moet gaan kopen. In ieder geval zijn dit de kleine ongemakken van een kampeervakantie, en zijn ze te overzien. Morgen is het om 730 ontbijt en 830 lopen. Dit betekend 600 op om de tent op te ruimen en rugzak in te pakken. We moeën namelijk de taxi halen. Maar we hebben daar ruim de tijd voor, en weer mag ik door het prachtige oerbos lopen zoals we ze in Nederland niet meer kennen. Ik ga nu lekker slapen.

Maandag 04-02-2013
Vanochtend was ik vroeg wakker, uiteindelijk ben ik om 600 opgestaaneheb alles opgeruimd in de tent. De onderkant van mijn matje was nat, en. Het grondzeil was wat nat, maar verder was het helemaal oké. Na een ontbijt wat dit keer bestond uit quines met noten en gedroogd fruit en benco, en crackers met een soort chocomousse. Het was best een goed ontbijt. Wat mij vanochtend opviel was dat het windstil was en buiten helemaal helder. De andere kant van fitzroy konden we nog net zien, en deze was nog een beetje roodgekleurd. Na het verrukkelijke ontbijt,pesten we helaas deze prachtige camping verlaten. Vandaag ging de wandeling naar het ophaalpunt van de taxi. We deden eigenlijk dezelfde wandeling als gisteren alleen zonder wind. Opnieuw was het genieten van het bos met onderweg prachtige uitzichten over een vallei, water en naar wat rotsen. Het afwisselende landschap op zo'n korte afstand maakt weer enorm indruk op mij. het ene moment loop ik door het bos en het volgende loop ik op een ude rivierbedding. gewoon erg bijzonder. de wandeling van ongveer 2 uur was puur genieten. bij het ophaalpunt wat puento rio electrico heette, zag ik een heerlijke plek waar ik heb kunnen mediteren, de zon op mijn hoofd en de rivier naast mij stromen, allemaal super geluiden. We moesten namelijk even wachten op de auto's die ons kwamen halen. Doordat we op tijd weggingen kon ik op mijn gemak wandelen en genieten van de laatste tocht in los glaciares, en alle mooie uitzichten op de gletsjers en de oerbossen, wqar bos gewoon bos mag zijn erg indrukwekkend. De taxi's brachten ons naar het busstation. ook hier waren. We ruim op tijd, waardoor er nog koffie en thee gedronken ko worden en nog lekkere broodjes gehaald konden worden voor de lunch in de bus. Bij de bus was het even dringen voor een plekje, 1 vrouw was erg opdringerig en zo bezig met het zoeken naar een plek dat het zowat erg grappig was om te zien. Ik liet het maar gebeuren met een grote glimlach. De busreis ging langs lago viermaal en lago argentino. We hadden continu uitzicht op de steppe het meer en de bergen met sneeuw, een echt vreemd gezicht. Onderweg heb ik nog condors zien zweven quanaco's op de uitkijk zien staan. Ik heb er van genoten. Wel was het erg droog in de bus en kon mijn stoel niet achterover, toch heb ik een beetje kunnen doezelen, en genoten van het landschap. Eenmaal terug in el calafate, bracht onze reisLeidster ons naar heel lief hosteltje. met een mooie tuin, echt een paradijs om in terug te komen. in de bus heb ik trouwens weer genoten van een heerlijke bruine boterhamet kaas sla en tomaat. kortom een heerlijke lunch. in het hostel heb ik heerlijk gedoucht een paar schone kleren weten te vinden, en mijn haren gewassen wat een heerlijkheid. wat kan ik daarvagenieten, als ik het even niet heb gedaan en een aantal dagen in dezelfde kleren heb gelopen. maar ook dat is niet erg en hoort erbij. het is hier gewoon heerlijk bijkomen. morgen gaan we met de bus van 800 naar puerto Natales. Vanavond gaan we met zijn allen uit eten en gewoon genieten in el calafate. Ik moet zeggen het is heerlijk om even in de tuin te zitten en niets te hoeven. Ik ben alleen mijn dagboek aan het bijwerken en geniet van dit hosteltje. Ik doe zoveel ervaringen op dat ik soms niet weet wat ik moet vertellen, ik word gewoon stil van al het moois uit respect voor de natuur, die natuur mag zijn. Verder is het mij opgevallen dat er in dit park ook regels gelden, maar je helemaal geen bureaucratie hebt in vergelijking met torres del paine. Overal is het schoon, je ziet geen zwerfafval liggen. Langs de snelweg naar el calafate zie je soms kleine monumenten met mariabeeldjes staan, mogelijk zijn dat plekken waar mensen zijn omgekomen, maar het is op zich bijzonder om te zien als je zo langs een dor landschap rijdt vol tegenstellingen. de zon schijnt heerlijk in het tuintje, ik kan van dit soort momenten enorm genieten, de haren los en bijna droog, waar ik al niet blij mee kan zijn. morgen weer een nieuw stuk, ben alweer neuwschierig naar wat de dag brengt, maar eerst nog genieten vade rest van deze prachtige dag.

  • 05 Februari 2013 - 08:52

    Ma En Plup:

    He he dat was me een stuk lezen maar fijn dat het allemaal zo loopt goed of slecht weer blijf maar lekker genieten liefs ons

  • 05 Februari 2013 - 09:15

    Jacques:

    Wat een mooie, indrukwekkende foto's.
    Zoals je het omschrijft, is het wel afzien, maar met grootse genoegens eromheen ter compensatie.
    Geniet er vooral van. vrgr
    Jacques

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Argentinië, El Calafate

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

17 Februari 2013

Terugreis naar huis

15 Februari 2013

Trek op isla navarinno

07 Februari 2013

Tocht naar maghalan pinguins

06 Februari 2013

Terugreis naar punta arenas

05 Februari 2013

Terugreis naar Chili, puerto Natales
Birgit

Actief sinds 17 Jan. 2013
Verslag gelezen: 230
Totaal aantal bezoekers 13664

Voorgaande reizen:

17 Januari 2013 - 31 December 2013

Mijn eerste reis

17 Januari 2013 - 31 December 2013

Mijn eerste reis

17 Januari 2013 - 31 December 2013

Mijn eerste reis

Landen bezocht: