Terugreis naar huis

zaterdag 16-02-2012 en zondag 17-02-2013
Vanochtend vroeg op, rond 410. Op mijn gemak een kopje thee gedronken, en dan was het wachten op het busje. dit vond ik het ergste, niet precies weten wanneer hij komt terwijl je ook op tijd wil zijn om in te checken. afijn eindelijk kwam hij, en hij bleek met 2 busjes te komen een voor de bagage en een voor de personen. er was in eerste instantie maar 1 een paar minuten later kwam de tweede al. een voordeel tijdens het wachten kon ik nog even genieten van de sterrenhemel. in het busje met de bagage was het als vanouds een beetje vol, het leken wel allemaal sardientjes de grote pakken. Onderweg kwam. Lngzaam de zon op. Dit was een prachtig gezicht, om van de prille start nog even te kunnen genieten. hierbij genoot ik van een prachtig uitzicht over water. eenmaal ophet vliegveld was het inchecken, gelukkig kon de bagage naar brussel doorgecheckt worden en kregen we gelijk alle boarding passes. dit scheelt tijd in santiago, waar de overstap krap is. helaas kregen 2 personen maar 1 boardingpass, wegens storing in de computer. heel bijzonder. ik zat in het gangpad, en komet iemand wisselen zodat ik bij het raam kon zitten en kon genieten van het uitzicht. Helaas was het nog heiig ondanks de zon. Mogelijk moesten alles nog wakker worden. Maar dit gaf ook een bijzonder beeld. Gedurende de vlucht zag ik zo nu en dan de wolkendek wat optrekken en kon ik nog wat van de andes zien, als ik niet even in slaap was gevallen. Ontbijt was vandaag eigenlijk niet oveel ik had bij het opstaan een yoghurtje genomen, in het vliegtuig was het mager. We kregen een soort snack. Dit bestond uit een koekje, een brownie, en een zakje amandelen. Met het koekje begon ik te gooien, dus was het iets minder. Maar ik vond nog wat overgebleven nootjes van de vorige vlucht. Kortom er is wat vulling. Op het vliegveld hoop ik tijd te hebben om nog een broodje te svoren. We hebben nog wel een tussen,anding in puerto montt. eigenlijk is het best grappig en mooi om te zien dat de bergen langzaam zich ontdoen van een dikke wolkendeken. op de heenweg was het helderder, maar we kunnen niet altijd mazzel hebben. we zullen zien. Maar intussen ben ik wel gewend soms met wat minder te doen. In puerto montt bleek. Onderweg een passagier last te hebben gekregen van suiker en kreeg wat medische hulp. Het duurde dus even voordat de mensen mochten uitstappen en instappen, kortom mogelijk hebben we hier wat vertrging opgelopen, ondanks het feit dat we 5min te vroeg waren, maar goed we zullen zien hoeveel tijd we hebben in santiago om onze vlucht te halen. We moeten mogelijk alleen naar een andere gate, en mogelijk weer door de migratie wat even kan duren. We zullen zien. vliegen blijkt ook hier een avontuur op zich. het is bewolkt dus ik kan vrij weinig zien van het land wat onder mij wegschuift, wat jammer is. maar de wolkendeken daarentegen heeft ook mooie vormen. Eenmaal in het luchtruim van santiago, was het helder en leek het erg warm, wat een verschil met puerto montt. Her was het even onduidelijk of we onze bagage eerst op moesten halen. Dit bleek gelukkig niet nodig. daarna moesten we eerst naar de ontvangstruimte, waar familie en vrinden verwelkomd worden. vervolgens weer verplaatsen naar de vertrekhal. hier moesten 2 personen nog een boardingpass halen. intussen was het 1155 geworden, daarna bleken we opnieuw door de douane te moeten. Hier stond een hele rij, kortom geduld werd op de proef gesteld boarden zou mogelijk om 1220 beginnen. Hier bij de douane moesten we een papier met een stempel afgeven en kregen we een stempel in het paspoort, en werd je gecheckt in de computer. Eenmaal hierdoor, stond er een rij voor de scan. Hier alles uitgestald, inmiddels was iedereen bij de douane aangekomen of erdoor. Spanning stijgt soms lichtelijk, maar ik kon ontspannen toen ik degene zag die nog een boardingpass moesten halen. De scan haperde op een gegeven moment. Ondertussen was ik iets onrustig. Uiteindelijk onderweg naar de gate zag ik nog een starbucks. ik moest gelijk aan mijn zus denken die hunekers spaart. ik dacht dat ik nog wel wat tijd zou hebben. de spanning steeg wel toen ik merkte dat ook hier een rij stond, maar ik heb het maar gewaagd, en een beker van chili voor haar gevonden. Na dit afgerekend te hebben, liep ik naar de verkeerde gate, en schrok ik een m oment toen ik zag dat er niemand was op tijd herinnerde ik mij dat ik een andere gate moest hebben. Hier stond nog een rij dus ik was op tijd. ik kon eindelijk ontspannen. eenmaal in het vliegtuig bleken we allemaal dwars door het vliegtuig heen te zitten. het is een dagvlucht en ik zit bij het raam, dit vond ik wel gaaf. ondertussen heb ik nog geen echt ontbijt en lunch gegeten. we kregen tussen puerto montt en santiago nog een zakje nootjes met gedroogde vruchten. vaiemand anders kreeg ik nog snel een slokje cola. een oefening in geduld, en voldoende drinken. ik kan dit wel hebben. belangrijkste is dat ik in het vliegtuig zit, en ik blijk een plek bij het raam te hebben. best leuk. schoenen uit, eindelijk. Nu vertrekken we, we worden afgeduwd, onderweg terug naar europa. Op deze vlicht hebben ze weer een camera in de staart en kun je meekijken met het stijgen en landen. Dit is op zich ook wel grappig om te zien. Eenmaal in de lucht, is het een prachtig schouwspel van grond en wolken in de verte, ik geniet ervan om naar buiten te kijken. Deze vluchtzal nog wel een aantal uur duren. Ben benieuwd wat ik ga zien wanneer ik naar buiten kijk. Ik denk dat ik ga lezen en wat spelletjes ga spelen op mijn ipad en geniet van buiten, of de krant lezen die ik heb gedownload, ik zal wel zien. ik heb in ieder geval genoeg te doen om mij te vermaken. ik geniet nu al. We vliegen over bergen met witte toppen, ben benieuwd welke dit zijn,het is een prachtig gezicht. Het lijkt net of je het kan aanraken. As ik naar buiten kijk zie ik de schaduwen van de wolken et land en hetlandschap voorbijtrekken. Bij het eten kwamen e een vegetarische maaltijd te kort. Ik heb uiteindelijk noodles pest gekregen, met vis, sinazie wortel enaardappel. Dit zag er beter uit dan de andere pakketjes. Ala ik het op de heenweg had, zou ik het ook op de terugweg moeten hebben, het stond alleen niet op hun lijst. Maar ik heb voet bij stuk gehouden. hetis prachtig buiten en dan moet ik mijn luikje dicht doen, zodat andere een film kunnen kijken, waarvna het scherm voor mij te ver weg is om het goed te kunnen zien. we duiken wolken in en krijgen wat turbulentie. Nou ja ik heb mijn ipad waar ik een hoop mee kan doen. Nu zie ik niets meer omdat we in de wolken vliegen. Ik zit volgens mij naast een zwijgzame fransman en voel mij nog niet moe. Maar dat komt mogelijk nog wel. Af en toe probeer ik te slPen intussen is het nacht geworden, en als ik dan uit mijn raam kijk dazie ik een hele hoopsterren en een donkere nacht, mooi om te zien ookiets om van te genieten. zonuen dan was er wel wat turbulentie,maar goed dat hoort erbij. Ik blijf het gek vinden datbinnen een paar uur terwijl het op de plek waar jevandaan reist net donker begint te worden je gewoon de nacht invliegt. eigenlijk is het een soort reis in de tijd. Wantwe krijgen er zomaar 4 uur cadeau en het vliegtuig is een overgangsinstrument die je helpt je weer in je oude ritme te krijgen. afijn het is nu ond half twee in de naht jullie tijden ik voel mij niet echt moe. ik zal vast nog ergens een dutje doen. en zo nu en dan bewonder ik de sterren. Ik heb toch wat geslapen en heerlijk kunnen lezen op mijn ipad en een puzzel gemaakt. Bij het ontbijt hadden ze de witte boterham voor mij vervangen door een bruine met advocado en tomaat. Dit vond ik erg fijn. We landen zo in madrid. we hebben dan de 3e stap gehad en zijn in europa. Nog even afwachten hoe de reis verder is. Het eten kon beter, gelukkig had ik bij het ontbijt een vegetarische variant. Ik had een bruin broodje met advocado ipv een plakkerig wit broodje. Daarnaast werd er een soort van muffin en stukje chocolade geserveerd. Verzorging tijdens de vlucht is minimaal, maar goed en nu even wachten op de volgende vlucht. het is nu 711 en hij vertrekt om 1155. dus even tijd doorbrengen. In madrid wat gelezen en rondgehangen tot vliegtuig vertrok. Rond 1500 was ik in zaventem en werd ik opgewacht door mijn moeder en vriend. Nu weer veilig thuis en een heerlijke avond bij mijn vriend gehad. Mrgen weer aan het werk. Ik vond het leuk al jullie reacties te lezen en wil jullie die mij gevolgd hebben op deze is bedanken voor jullie interesse. Ik heb het met plezier geschreven en mogelijk tot een volgende reis. Dan laat ik het weer weten. Voor nu is het nagenieten van dit avontuur en langzaam weer het normale leven weer oppakken. Vriendelijke groet birgit