Reis naar el chalten argentinie

Woensdag 30-01-2013
Ik kon vannacht niet goed in slaap komen en de wind waaide hard. We sliepen weer in hospedaja Alicia. Zij heette ons gisteren weer heerlijk welkom, en het voelde weer als thuis iedereen ging gelijk naar zijn bed die hij de vorige keer gehad had. Om 600 ging de wekker, en heb ik mij onder de douche even afgespoeld. Dit voelt heerlijk fris. Daarna heb ik kort even gemediteerd. Rustig ontbeten in de keuken van Alicia, een gezellige keuken met een ouderwets fornuis, waar de broodjes op werden geroosterd. Daarna alles oppakken en was het even wachten op de taxi die het eten naar de bus vervoerde. Ik ging daar ook in mee, zodat ik onze reisleidster kon helpen met sjouwen. Onderweg zag ik al 2 pony's vastgebonden aan de boom te wachten tot ze weg konden. Bij de bus was het even proppen met de rugzakken, en ik vind het fijn dat mijn rugzak een stuk lichter is. Nadat de rugzakken eindelijk waren ingeladen, begint de bureaucratie al op de vroege ochtend. We moeten een visumformuliertje invullen voor Argentinië. Kortom het avontuur is al begonnen. Je hebt 2 formuliertjes 1 moet je bewaren, omdat je anders het land niet uit mag. Vanochtend is het wat bewolkt en voelt het fris aan, en druppelt het terwijl we onderweg zijn. Best lekker na de hitte van afgelopen dagen. Ik wacht af op wat komen gaat. Bij cerro castille is het grenskantoor van Chili. We hebben het eerste stuk hetzelfde gereden als naar torres del paine. onderweg zag ik een aantal prachtige vogels, de aanblik alleen al is super mooi. Hier in cerros castille moesten we uit Chili checken, en daarna vervolgd onze weg richting Argentinië. Mogelijk is dit een paar kilometer verderop, op naar de volgende administratieve handeling. We zullen wel zien, eigenlijk best grappig. E inderdaad een beetje gehobbel verder, en daar was het grenskantoor van argentinie. Hier moesten we een stempel halen. Het kantoortje had een oud bureau, en er was een lijst met namen, en dat werd gecheckt met je paspoort en dan werd je naam doorgekrast. Nu is het wachten op de rest zodat we verder kunnen. Vandaag is een lange busreis richting noorden. We komen pas vanavond 2200 aan in el chalten aan. Het is hier een stuk koeler dan de afgelopen dagen, en de wind waait hier nog steeds. Onderweg heb ik meerdere nandu's gezien, een struisvogelachtige. De weg is wat hobbelig. We stopten bij een tankstation, hier stond een prullenbak naast het toilet met allemaal papiertjes, zou de Chileense gewoont van je wc papieren de prullenbak gooien hier ook gelden? Het is eigenlijk best grappig om te zien een klein stalletje met allerlei etenswaren stond hier, een oude bus met aanhanger. De reis vordert goed het landschap is wat glooiend en ziet wat droog. Het is hier windstil, best bizar. Het ene moment is er meegaven winden de volgende helemaal niets meer. Ook gisteren in Chili zijn we een aantal kleine supermarkten in gegaan. Zo had je een winkel met alleen maar zoetwaren. D winkels bestaan eigenlijk uit rekken met veel verschillende zaken, en je mag niet alles zomaar pakken er is een toonbank voor. Hier bij de eerste korte stop in argentinie heb ik een soort koek gegeten met een beetje jam ertussen en een soort suiker eroverheen. Ik moet zeggen het smaakte best goed. Even kijken wat de rest van de reis brengt. Verder naar calafate. Eenmaal in calafate bleek de bus pas om 1830 te vertrekken naar el chalten. Dit betekend dat we een uur of 4 hier moeten door brengen. Na de lunch in een park doorgebracht te hebben. Dit park was gericht aan dhr Moreno die argentinie in kaart heeft gebracht en bemiddeld heeft tussen Chili en argentinie over patagonie. Her waren een paar beelden, en we zagen hier ibissen. Na de lunch ben ik naar park national Laguna nimez. Dit bleek een beschermd vogelpark te zijn. Hier waren veel flamingo's te zien en zwanen met zwarte nekken, karakara's die hun nesten aan het beschermen waren. Een prachtig gezicht. Daarnaast werden wij beloond met een vlucht van flamingo's die even naar het strand gingen. Dit was een heerlijke wandeling. Daarna nog een klein stukje door de stad gelopen het avondeten in de supermarkt gehaald, eindelijk een bruine sandwich. Dat is lang geleden dat ik bruin brood heb gegeten, met wat fruit en water en tomaten. Een overheerlijk diner. Het stadje is een echte plek vanwaaruit je tochten maakt, en niet echt een stad om in te verblijven. Ook hier zie je veel zwerfhonden, en de honden die het bezit zijn van mensen die lopen ook gewoon los op straat, maar hebben een bandje. Nu nog even wachten op de bus die ons naar el chalten brengt. Eens zien wat we onderweg te zien krijgen. Tot zover heb ik in ieder geval genoten. Ik moet zeggen el calafate is een echt toeristendorp geënt op buitensporters, veel buitensportzaken en souvenirwinkels. Geen dorp of stad om lang te verblijven. eindelijk na even wachten konden we de bus betreden.in de bus mochten de schoenen niet uit. D bus was comfortabel, maar wel warm. We reden dit keer door eindeloze steppe achting gebied. Ik werd wakker sliep in en zag weer een prachtig uitzicht. Door de wolken kreeg het zonlicht wat zich erdoorheen probeerde te wurmen een prachtig effect. Het was zelfs droog naast de rivier die erdoorheen liep. Morgen worden er eerst een aantal zaken hier geregeld en in het begin van de middag gaan we weer lopen. Toen we hier aankwamen waaide het behoorlijk. Je moet zelfs oppassen dat deuren niet uit je handen waaien. El chalten ligt in het gebied van Fritz roy, we hebben op meerdere plekken een prachtig uitzicht op deze gigant. Bekend onder bergbeklimmers. Hij ligt in het nationaal park los glaciares. Eenmaal hier aangekomen, waren we allemaal aardig moe, en was het even zoeken naar de hostels. W zijn nu namelijk verdeeld over twee hostels. Het hostel waar ik zit is echt luxe, met eigen handdoeken een net afgewerkte en betegelde douche. Het valt mij sowieso op dat in argentinie de huizen beter gebouwd zijn. Je herkent hier de Europese invloeden wel. Heel anders dan de golfplaten van Chili. Alles is hier netjes en opgeruimd in het hostel. D wind giert om het huis heen. Bij aankomst was het even een chaos wie waar ging slapen, maar dat loste zich al gauw op. Kortom weer een avontuurlijke dag. W zitten hier midden in de gletsjers en bergen, dus de wind komt an alle kanten ik snap nu wat het huilen van de wind is. Het is namelijk hier niet goed geïsoleerd. Je hebt nergens dubbelslag. Mijn kamer lijkt geen kieren te hebben. Her hangt geen wc papier, maar maak je gebruik van een bidet, ook wel handig. Nu ga ik slapen, en ik heb geen idee wanneer ik weer iets kan posten.